Het is herfst. De dagen worden korter en kouder en de herfstboom ontdoet zich van zijn bladeren. Hij laat zijn bladeren los.
Zou het ook mogelijk kunnen zijn om mijn onrustige en geïrriteerde gemoedstoestand los te laten?
Ik ga zitten op een stoel. In mijn lichaam raast de storm ongenadig door, net als de wind die buiten onophoudelijk doorgaat. Ik richt mijn aandacht naar binnen en adem diep door mijn neus in en krachtig door mijn mond uit. Dit blijf ik herhalen. De rust in mijn lijf keert langzaamaan weder, mijn spieren ontspannen en een gevoel van vermoeidheid valt als een zware deken over mij heen. Is dit loslaten? Is dit het lijf verlossen van iets wat zich had opgedrongen door de trigger van het hoge fluitende geluid van de wind die door de kieren in mijn huis aan het razen was? Of mag alles dat zich aandient er zijn en heb ik enkel terug te keren naar mijn eigen basis?
De herfstboom laat ook iets los; zijn bladeren. Dit loslaatproces intrigeert mij zeer en laat zien dat loslaten een heel geleidelijk proces is, dat aandacht en liefde verdient. Het proces van de boom laat zich als volgt omschrijven: Het verliezen van de bladeren begint met een trigger die de boom krijgt; het wordt donkerder en kouder. Op basis hiervan maakt de boom een hormoon aan dat zorgt voor een laagje om het blad, waardoor het blad af wordt gesloten en af zal vallen. Voordat dit echter gebeurt, haalt de boom eerst de benodigde voedingsstoffen uit de bladeren. Dit is heel mooi terug te zien in de verkleuring van de bladeren. De boom weet voor zichzelf te zorgen: Door de bladeren los te laten, blijft het waterverlies beperkt, zal hij niet uitdrogen en kan hij in de winter zijn energie behouden. Al met al een prachtig proces van aandacht en functionaliteit om te kunnen overleven.
De functie van loslaten is voor de Herfstboom van levensbelang en zal elk seizoen opnieuw plaatsvinden. Telkens opnieuw keert ook de boom terug naar zijn eigen basis; van buiten naar binnen. Wij mensen hebben in ons leven ook te maken met loslaten: Loslaten in allerlei verschillende vormen. Ik vind echter het woord loslaten een lastig begrip en noem het liever: anders omgaan met óf op een andere manier vasthouden.
Zoals de Herfstboom goed voor zichzelf heeft gezorgd door de bladeren los te laten en naar zijn basis terug te keren, heb ik voor mijzelf kunnen zorgen door anders om te gaan met de spanning in mijn lijf door de aandacht naar binnen te richten naar mijn eigen basis en houvast.
De Herfstboom laat zijn bladeren los en kan daardoor zijn energie vasthouden. Zo kunnen wij mensen ook leren om iets dat niet meer is anders vast te houden; van buiten naar binnen in ons hart.
Herken jij jezelf in het bovenstaande verhaal en zou je graag meer zicht willen krijgen op jouw triggers óf zou je een manier willen ontdekken waarop jij anders kan leren vasthouden?
Voel je welkom Bij Agnes en maak een afspraak voor een vrijblijvend kennismakingsgesprek.